Vanochtend konden we weer uitslapen. En weer dachten de buren daar anders over. Blijft toch jammer... Maar in ieder geval, verslapen was er niet bij. Daarom maar opgestaan, ontbijtje genuttigd en toen naar de grote weg om een taxi aan te houden. Dat ging verbazingwekkend snel. We hadden besloten om vandaag naar de Tempel van de Hemel te gaan wat eigenlijk aan de andere kant (zuidkant) van de stad ligt. Maar gelukkig is het 1 rechte weg vanaf het hotel naar Tiantan Park. Later in ons verslag zullen we hier nog even aan refereren...

We hadden besloten dat we via de oostpoort het park zouden binnengaan, omdat dit de kortste route is naar de Gebedshal voor een goede oogst, het gebouw dat wij het liefste wilde zien in Tiantan Park. Zo gezegd zo gedaan. De chauffeur begreep ons toen we vertelden dat we graag bij de oostpoort afgezet wilden worden. We moesten eerst nog even de kaartjes kopen en konden toen het park in. Het was vanochtend al behoorlijk warm en dat werd er gedurende de dag niet minder op (30+ met felle zon). Daarom maar een beetje in de schaduw gelopen en direct richting Gebedshal gewandeld. Nu zijn er twee routes die je kunt volgen. De ene loopt via het park, de andere - feitelijk ook via het park natuurlijk - via een lange corridor. We hebben voor het laatste gekozen. Dan liep je lekker in de schaduw en je kunt op de reling even zitten als je dat wilt. En zo zijn we heel rustig richting Gebedshal gelopen. Eenmaal bij de Gebedshal aangekomen moet je weer door de alarmpoortjes. En dan kom je op een groot plein waar verschillende gebouwen staan en natuurlijk de Gebedshal voor een goede oogst zelf. Een prachtig rond gebouw met een mooi blauw dak. Je kunt er verder niet in, maar wel naar binnen kijken. Dat is op zich niet zo heel bijzonder, maar het gebouw zelf is prachtig en van binnen mooi beschilderd. Na de nodige foto's, wat nog een hele klus was met al die krioelende Chinese toeristen, hebben we nog even lekker in de schaduw gezeten. Zo kun je rustig een dag doorbrengen.
Maar het zelf meegebrachte water begon op te raken en het werd tijd om het vocht eens aan te vullen met die warmte. Daarom hebben we bij een klein winkeltje wat flesjes water gekocht. Toen zagen we ineens wel hele leuke koelkastmagneten hangen in de vorm van een vaas met een beschildering. Hoe kitsch wil je het hebben? Maar ze waren gewoon leuk van lelijkheid :-) . Die moesten dus mee voor de verzameling.

Vanaf het plein met de Gebedshal kom je door de poort op het 'Dressing Terrace' uit. De naam kun je eigenlijk gewoon letterlijk vertalen, want het is inderdaad het terras waar de keizer zich ging verkleden voorafgaand aan de ceremonie om te bidden voor een goede oogst. Het hele complex van Tiantan Park is nog groter dan de Verboden Stad dus je kunt je voorstellen dat het, zeker voor Cees, wel een tikkeltje te ver ging om alles te gaan bekijken. Daarom zijn we via het terras weer naar beneden gelopen richting park. En ook daar is genoeg te zien. Zo zie je mensen dansen, oefeningen doen, spelletjes spelen en kaarten. En een hele slechte Tai Chi les voor toeristen. Op een gegeven moment hoorden we heel hard liederen zingen. Daar moesten we het onze van weten. Bleek dat er echt een heel groot gelegenheidskoor, met een dirigent en een orkest, Chinese liederen aan het zingen waren. En eigenlijk iedereen die zich bij de groep aansloot, kende al die liederen. Wij natuurlijk niet, maar het was wel heel leuk om te zien. Ze zongen ook niet onverdienstelijk trouwens. We hebben er even staan te kijken en ons staan te verbazen, ook over het elan waarmee gezongen werd. En toen zijn we maar weer naar een bankje gelopen om even uit te rusten. Lekker in de schaduw met een windje erbij. Prima uit te houden. Zo hebben we een tijdje gezeten en toen zijn we weer naar de uitgang gelopen. Onderweg zagen we nog een meneer die met metalen (!) nunchaku's oefeningen aan het doen was. Hij was er knap behendig mee trouwens. En verderop was een ouder iemand zich aan het opdrukken. Binkies hoor, voeten op een muurtje en zo opdrukken. Doen we ze niet na, zeker niet op die leeftijd. En mensen waren met een diabolo bezig. Ze zijn allemaal zo geoefend in de dingen die ze doen. Kunnen wij klunsjes nog een puntje aan zuigen.

Eenmaal bij de uitgang besloot Cees dat hij toch even naar het toilet moest. Ja hoor, die waren we dus een stuk terug voorbij gelopen. En daar waar volgens de plattegrond toiletten bij de uitgang moesten zijn, waren ze niet. Hmmm, tja. En nu? Conny is nog even naar het metrostation gelopen om te kijken of daar wellicht toiletten waren, maar ze moest al zover lopen, dat ging hem ook niet worden. Nou ja, dan maar ophouden en met de taxi mee. De taxichauffeur gaf een blijk van herkenning bij Lama Tempel (maar dan in het Chinees) dus dat zou vast een vlotte rit worden. En nu refereren we dus even aan de rechte weg... De chauffeur ging keurig van de weg af, onder de weg door en net toen wij verwachten dat hij de weg weer zou oprijden om de route in tegengestelde richting af te leggen... reed hij die afslag voorbij! Ja, en zeg dan maar eens in het Chinees 'he oelewapper, je had daar rechtsaf gemoeten'. Bleek de dommerd de ringweg te nemen. Maar dat is enorm om! Of hij wist globaal waar de Lama Tempel lag en was te goeder trouw maar dom, of hij heeft ons een poot willen uitdraaien. Maar al met al hebben we er dus veel langer over gedaan dan de bedoeling (en ook nodig) was. Je zult maar nodig naar het toilet moeten... Wilde hij ons er op de hoek van de straat (wat toch een flink stuk lopen is) uitzetten. Eh, dacht het niet, je hebt nu zover omgereden, nu kan dat laatste stuk er ook wel bij. En toen wilde hij stoppen bij de ingang van de tempel. Eh, nee dus, doorrijden beste man. En uiteindelijk heeft hij ons wel op de goede plek afgezet. Gek, de heenweg kostte nog geen 30 Yuan, de terugweg 44 Yuan. Hoe zou dat nou toch komen, grrrrr! Zit hem natuurlijk niet in het geld, want taxi's kosten in China bijna niets. Zeker niet vergeleken met Nederland (waar je voor een ritje binnen de stad toch al snel 25 euro betaalt). Anyway, Cees heeft het gered, maar vermoedelijk met de nodige peentjes zweet.

's Avonds besloten we dat we maar eens een hapje gingen eten bij hetzelfde restaurant waar we vorig jaar hotpot hebben gegeten. Daar hebben ze ook Mongoolse barbecue en dat wilden we ook wel eens proberen. Vanuit de menukaart de losse onderdelen besteld, kooltjes in de barbecue en grillen maar! Maar we hadden het kunnen weten. We waren de enige westerlingen in het restaurant (vorig jaar ook al), dus dan krijg je 'enige' begeleiding. Lees: er komt iemand bij je aan tafel staan die de groente en het vlees voor jou gaat klaarmaken. Hmmm... tja, wat doe je dan. Nou, maar beleefd knikken en bij ieder hapje bedanken. Hartstikke aardig van haar en ze wilde van geen wijken weten. Aan het eind besloten we dat we nog iets van vlees gingen bijbestellen en ook toen kwam er weer iemand die dat voor ons zou doen. Dat vonden we echt niet nodig. Het was ook wel een beetje genant, we vonden het vooral vervelend dat iemand al haar tijd aan ons ging besteden terwijl er meer gasten waren. Maar zoals het er naar uitzag hadden zij er minder moeite mee dan wij. Maar we hebben toch maar kenbaar gemaakt dat we het zelf wel konden doen. Ging prima. Nu is fooien aannemen iets wat nog niet helemaal ingeburgerd is in China. Dat bleek ook weer bij het afrekenen. Rekening bedroeg 221 Yuan, dus Conny geeft 230 Yuan met de bedoeling om geen wisselgeld terug te krijgen. Maar nee hoor, kreeg ze 10 Yuan terug. Conny aangeven dat de rekening 221 was. Nou, niets daarvan hoor. Met andere woorden: Conny heeft 1 Yuan fooi gekregen. Eh, oke. Tja, doordrammen was vermoedelijk beledigend geweest en we hebben het maar zo gelaten.

Na het eten is Conny nog even 2 cappuccino met een toetje bij 85 degrees gaan halen (blijft toch een wereldtent, alles wat maar lekker is, is daar verkrijgbaar) en hebben we Nederlandse tv gekeken. Lang leve wifi en een tablet :-) . De show Florissant van Marc Marie Huijbregts was wel amusant en Ik vertrek blijft verbazen. Morgen lijkt het wat minder goed weer te worden. Bewolkt en 'maar' 25 graden. Zoals het nu staat, gaan we naar de Confucius tempel. Behalve als het met bakken uit de hemel komt, dan gaan we het plan herzien.