Gisteravond heeft Conny in haar beste Deens een mailtje gestuurd naar Finn Johansen die dan weer keurig in het Engels antwoordde :-) . Finn Johansen is een van de vrijwilligers die bij de Veteranbanen werkt oftewel bij de organisatie die oude treinen onderhoud en daar ook een traject mee rijdt. Het uitstapje van vandaag was daarmee in kannen en kruiken.

Vanochtend lekker rustig aan gedaan en zo rond 10:30 op weg naar Bryrup om daar de trein te nemen naar Vrads. Cees wist nog nergens iets van maar zat keurig in de auto zonder vragen te stellen af te wachten waar hij naar toe gebracht zou worden. Eenmaal in Bryrup aangekomen de auto op de parkeerplaats geparkeerd en Conny heeft 1 hint gegeven waarna Cees direct wist wat ze gingen doen (vandaar de titel). Er stond al een heel clubje mensen, voornamelijk vrouwen, bij de wagons te wachten. Bleek dat ene Marianne jarig was (ah, vandaar de rode loper en het champagneglas). Wij stonden een stukje verderop netjes te wachten of en wanneer wij mee konden. Maar er kwamen natuurlijk steeds meer gasten voor Marianne en die dachten dat wij er ook bij hoorden. Dus wij werden ook gefeliciteerd enzo. Uh, oke, bedankt :-) .

Uiteindelijk kwam iets voor 12 uur de "Skinnenbus" aanrijden. Stamt uit de jaren '50. Hup, alle dames in de trein. Wij ook in de trein. Besloten de machinisten dat we toch beter met de oude trein konden. Vermoedelijk iets teveel passagiers of misschien op verzoek van Marianne ofzo. Hup, wij allemaal weer uit de trein en in de andere trein. We hadden een mooi plekje vlak achter de cabine waar de machinist staat. Het is maar een stukje van 5 kilometer maar het was ontzettend leuk! We kwamen langs bossen en een paar meertjes met zwanen. De zon scheen, echt hartstikke leuk. Nu moge het bekend zijn dat Conny nogal gek is op reizen met (buitenlandse) treinen, dus die kinderhand was snel gevuld. De trein rijdt lekker langzaam en je hebt alle tijd om rustig de omgeving te bekijken.

Eenmaal aangekomen in Vrads bleek dat we zo'n 30-45 minuten de tijd hadden totdat de trein weer terug ging. Na wat foto's en de omgeving verkennen besloten we dat we best wat te drinken en te eten konden nemen. Tijd zat. Nou, niet dus. Dat hadden we beter andersom kunnen doen: eerst eten bestellen en daarna de foto's en omgeving. Er werd een hele nieuwe dimensie gegeven aan het fenomeen "slow cooking". Het was een "Dagens sandwich" dus niets ingewikkelds zou je denken. Maar daar dacht de kok blijkbaar anders over. En die "bekertjes koffie en thee" bleken een kan koffie en een theepot thee te zijn. Alles om 12:45 geserveerd terwijl de trein om 13:00 uur weer terugreed naar Bryrup. Nou, die hoop hebben we maar opgegeven. De trein rijdt ieder uur en we hebben maar besloten om een trein later terug te rijden.

Heerlijk in het zonnetje ons broodje opgegeten en wat kopjes koffie en thee gedronken. Alles met mooie porseleinen bordjes, kopjes en schoteltjes. Helemaal prima! En iets na 13:30 kwam de trein aangereden. Nog even netjes gewacht totdat we naar binnen mochten. Net toen we de trein in stapten kwam 1 van de machinisten naar ons toe die zei "volgens mij hebben wij gisteren nog met elkaar gemaild". Dat bleek dus Finn te zijn. Of we het leuk hadden gevonden. Joh! We vonden het enorm leuk! Vond 'ie leuk om te horen en we mochten zitten waar we wilden, alles was eerste klas. Het zijn treinstellen uit de jaren dertig van de vorige eeuw, niet te vergelijken met de huidige treinen, maar prachtig authentiek. De terugrit ging natuurlijk over dezelfde rails en was net zo prachtig als op de heenweg (duh!). Onderweg zijn we nog even gestopt en werd er een paar keer getoeterd. Stond op een bord iets over. Wij begrepen dat dit verplicht was, maar zo goed is ons Deens niet. Zo tegen 14:30 kwamen we weer aan in Bryrup. Nog even wat foto's gemaakt en toen op weg naar Juelsminde. Een rit van 45 minuten, goed te doen.

Eenmaal terug bij het huisje hebben we in het zonnetje wat geinternet, gelezen en geluierd. Het was een hartstikke leuk dagje! Morgen is het als het goed is weer mooi weer en gaan we naar Legoland.