Elvis has left the building

Vanochtend zouden we net gaan ontbijten toen we een treurige ontdekking deden. Een of ander meesje (kool- of pimpelmees, we zien nooit het verschil) was blijkbaar tegen het huisje aangevlogen en lag dood op de grond voor het huisje. Och... Nou, op zoek naar een schep en we hebben hem netjes begraven.

Na het ontbijt hebben we de spullen verzameld en zijn we op weg gegaan. Conny had het plan opgevat om naar een fregat te gaan, maar heeft besloten om dit op een andere dag te doen en eerst maar eens naar een museum te gaan. Cees wist van niets en was dus in de veronderstelling dat hij een fregat ging bekijken (oeps, ik wist dat ik iets vergat :-) ). En vlak voor de afslag bij de eindbestemming in Randers waren grapte hij "o, we gaan naar Graceland". Eh, ja eigenlijk wel.

Zo gezegd zo gedaan. Eigenlijk mag het geen Graceland heten (iets met rechten) daarom heet het nu "Memphis Mansion". En het is een Elvis museum met een shop en een heuse "diner". Al bij de poort word je begroet door Elvis muziek en dat verandert eigenlijk niet. De eigenaar (Henrik Knudsen) heeft het gebouw Graceland helemaal nagebouwd en er zijn persoonlijke verzameling tentoongesteld. Op het terrein heeft hij ook nog het geboortehuis van Elvis in Tulepo nagebouwd. Toegegeven, je moet wel een hele grote fan zijn wil je Graceland nabouwen :-) .

De eigenaar zelf kwam ons begroeten en gaf aan dat als we iets nodig hadden, we het vooral moesten zeggen. Er werden ook opnames gemaakt en later zagen we dat hij geinterviewd werd. Gelukkig was er ook een lift dus Cees kon mooi in de rolstoel blijven zitten. Het museum is op de eerste verdieping en bestaat uit de verzameling die Henrik in de loop der jaren heeft verzameld. En dat was nogal wat. Van gouden platen tot filmposters, tot kostuums en de poppen die gebruikt zijn in de televisieuitzending waar "Wooden heart" in verscheen. Erg indrukwekkend en je vraagt je af waar hij alles vindt. Dat moet een flinke duit gekost hebben, want sommige dingen zullen misschien niet al te duur zijn, maar andere waren duidelijk collector's items. En ondertussen hoorde je voortdurend nummers van Elvis. Er was ook een bioscoopje waar een documentaire over Elvis gedraaid werd. Daar hebben we een deel van gezien.

Nadat we alles bekeken hadden, zijn we in de diner even "wat" gaan eten. Nou, daar hebben we ons in vergist! Dat waren heuse Amerikaanse porties. De medium fris was een lel van een glas en de cheeseburger was megagroot. En dan ook nog patat met flink wat zout. Alleen er naar kijken deed je bloeddruk al stijgen :-) . We hebben dan ook niet alles op gekregen, ondanks dat we echt best deden. Ondertussen was er een touringcar aangekomen met mensen die ook het museum gingen bekijken. Het museum trekt toch wel aardig wat publiek. Daarna hebben we nog wat souvenirs gekocht. Cees vond dat hij nu toch wel een CD van Elvis moest kopen en natuurlijk hebben we de onvermijdelijke koelkastmagneten gekocht. En toen was het tijd om naar de volgende plek te gaan.

En dat was het Miniseum. Dat is een museum waar allemaal poppenhuizen staan en waar je ook spulletjes kunt kopen. En aangezien Cees muziekdoosjes maakt en poppenhuizen leuk vindt, was het succes verzekerd! De navigatie gaf aan dat we de bestemming bereikt hadden, maar daar stonden alleen bomen. Dat kan niet kloppen. Daarom maar wat doorgereden om verderop te keren. Maar vanuit haar ooghoek zag Conny tussen de bomen door op een schuur "Miniseum" staan. Dat moest het zijn!

Eenmaal binnen hebben we een kaartje gekocht om het museum te mogen bekijken. We kregen gelijk een rondleiding waarbij alles werd uitgelegd, hoe ze aan de poppenhuizen en de spulletjes kwamen. Dat komt van over de hele wereld. Maar er wordt ook veel zelf gemaakt. Zijn vrouw maakt bijvoorbeeld al het borduurwerk zelf, echt megaveel werk! Maar ook hun dochter is inmiddels besmet met het poppenhuizen-virus. We begrepen dat zij vooral de poppen maakt. En dat doet ze niet onverdienstelijk! Zo had ze ook een prachtige Jack Sparrow gemaakt en een Sissi en Franz-Josef. Zag er prachtig uit.

Na de rondleiding konden we zelf nog even rustig rondkijken en we hebben onze ogen goed de kost gegegeven. Wat mooi en kwalitatief hoogwaardige spullen zeg. Zo knap om alles zo authentiek mogelijk te maken, tot aan parkietjes in een kooitje aan toe. We hebben nog best wel wat tijd doorgebracht in het museum. Toen we alles bekeken hadden, heeft Cees nog een souvenirtje voor zichzelf gekocht en Conny ook. En toen weer op naar het huisje.

Dat laatste was makkelijker gezegd dan gedaan. Tjonge jonge. Echte sterren achter het stuur zijn het niet, die Denen. Er ontstaat zomaar een file, zonder enige aanleiding en dat blijft dan ook kilometers en kilometers zo. Op een gegeven moment hadden we het wel gehad met dat optrekken-stoppen en zijn we bij de eerste de beste afslag van de snelweg afgegaan en zijn we over de B-weg naar huis gereden. Niet dat dat erg opschoot, maar altijd nog beter dan dat voortdurende optrekken en stilstaan.

Nog even wat boodschappen gedaan in de supermarkt en nu zitten we lekker uit te rusten. Avondeten hoeven we niet, de lunch was genoeg voor beide maaltijden :-) . Morgen gaan we waarschijnlijk naar Aarhus, hoewel we niet erg enthousiast zijn van de weg er naar toe (of liever, er vanaf). Door de zure appel heen... Oja, van het voorspelde onweer hebben we wederom niets gezien. Ook vandaag weer strakblauwe lucht en een heerlijk zonnetje.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!