Een vrije dag! Dat is gek... Konden we zomaar uitslapen, ware het niet dat Conny midden in de nacht gebeld werd. Uiteraard hebben we de ongewenste beller weggedrukt. Blijkbaar is niet iedereen zich ervan bewust dat er 6 uren tijdsverschil zit tussen Nederland en China. Nou ja, klaarwakker natuurlijk. Daarom eerst maar weer even wat gelezen en uiteindelijk gelukkig weer in slaap gevallen. En om 08:30 opgestaan. We hebben rustig aan gedaan, eerst een ontbijtje gegeten en toen maar eens op weg naar de trommel- en klokkentoren. We hadden de hele dag de tijd en konden daarom gewoon lopend gaan. Zo nu en dan even op een bankje gezeten en rustig om ons heen kijkend naar alle levendigheid van Xi'an. Om aan de andere kant van de weg te komen, moet je via een ondergrondse tunnel. Nou, dat is een stuk beter dan daar oversteken, wat niet kan en dat is maar goed ook! Op straat weer verschillende politie en militairen met mitrailleurs gezien maar daar raak je al snel aan gewend.

Eenmaal aangekomen bij de trommeltoren een combinatiekaart gekocht voor trommel- en klokkentoren want dat is voordeliger dan losse kaarten kopen. En we waren precies op tijd voor de drumshow die om 10:30 begon. Toch best knap hoor en wat een lawaai! Nadat de show was afgelopen hebben we op ons gemakje de toren bekeken. Binnen veel trommels (duh!) en buiten uiteraard ook. Conny is nog even naar de bovenste verdieping gelopen waar een enorme trommel stond van een paar meter doorsnede. Cees zag het niet zitten om al die trappen op te lopen en is op de 1e verdieping op een bankje blijven wachten. We zagen van bovenaf nog een man staan die zich verkleed had als aapje van de opera. Wat blijkbaar volstrekt illegaal was want iets later werd hij, nogal hardhandig moeten we zeggen, afgevoerd door mannen. Verderop stond ook nog een bruidspaar dat gefotografeerd werd en dat werd behoorlijk professioneel aangepakt. Een klein meisje liep met open mond bijna achterstevoren, zo was ze onder de indruk :-) . Buiten de toren staan veel verkopers die van alles verkopen. Ook vliegers waarvan sommige minstens een meter of 30 waren. Die wapperden vanaf de trommeltoren helemaal naar de overkant, en dat is best een eind. Om de toren heen kun je ook parkeren en dat lijkt een totale chaos. Er zal best een systeem in zitten, maar wij hebben het niet kunnen ontdekken.

Nadat we alles goed bekeken hadden, zijn we weer naar beneden gegaan op weg naar de klokkentoren. Onderweg hebben we nog even in een wel erg kunstmatig parkje gezeten. In Nederland worden borders en perkjes beplant waarbij het plantje echt in de grond gezet wordt. In China niet. Daar zetten ze een heel veld vol met plantjes die gewoon in hun potje blijven en die bovenop de grond gezet worden. Is natuurlijk wel praktisch, maar waarschijnlijk iets minder milieubewust (zullen vast meer water verbruiken dan in de volle grond). Maar 's lands wijs, 's lands eer...

Om de klokkentoren te bezoeken, moet je weer ondergronds door tunnels. En dat is bij deze toren nog verstandiger dan bij de trommeltoren. De klokkentoren staat namelijk midden op een megagrote rotonde met enorm veel verkeer. Die steek je nooit over. Om in de tunnels te komen kun je hier met de roltrap en als je een beetje oplet, wijst de route eigenlijk zichzelf. We hadden al een kaartje en konden daarom gelijk doorlopen. En ook hier moet je weer je tas laten scannen en zelf door een poortje, maar dat is eigenlijk bij nagenoeg alle belangrijkere bezienswaardigheden zo. En er piept altijd iets en zelden worden we gecontroleerd. Of het komt doordat wij duidelijk toeristen zijn. Een stel Chinese jongens achter ons werd trouwens wel met zo'n handscanner grondig gecontroleerd. Nu valt het piepen van de scanner natuurlijk ook in het niet bij het geclaxonneer van de auto's dat 24 uur per dag doorgaat.

Eenmaal binnen in de toren heb je een mooi uitzicht over de stad rondom je. Vooral omdat de toren midden op die grote rotonde staat, kun je het verkeer goed aanschouwen.

Er rijdt ook een tankwagen rond in de stad, die water over de wegen spuit. We begrepen gisteren van Agnes dat dit is om het stof tegen te gaan. En wij maar denken dat het gisternacht geregend had. Nou, die wagen hoor je al van verre aankomen, want die draait de hele tijd de meest irritante melodietjes. Voor degene die naar Disneyland Parijs is geweest: het is iets met 'It's a small world'. Later hoorden we hem zelfs 'Happy Birthday' spelen. Rare jongens... Ook bij deze toren is Conny weer even naar boven gelopen terwijl Cees beneden bleef. En ze was nog maar net de toren op en stond nog uit te puffen van al die trappen, en ja hoor, of ze even met de moeder van iemand op de foto wilde. Tuurlijk. Fijn, zweten als een otter van de klim en dan op de foto. Conny zal er ongetwijfeld weer op haar voordeligst op staan... Bij de trommeltoren gebeurde het ook al. Had ze ineens een Chinese dame om haar nek hangen terwijl haar paps een foto maakte. Niet even vragen. En Conny maar vriendelijk lachen.

Ook bij de klokkentoren zou een show plaatsvinden van snaarinstrumenten en aangezien we toch even wilden zitten, zijn we maar vast op de bankjes gaan zitten. Toen na een tijdje de show begon hadden we daardoor prachtige plaatsen vooraan. Was wel een leuke show (maar eerlijk gezegd was die van de trommeltoren mooier). Na de show zijn we weer naar beneden gegaan. Er is ook nog een legende over de klokkentoren die vertelt dat er regelmatig aardbevingen waren nadat Zhu Yuanzhang, de eerste keizer van de Ming Dynastie de troon betrad. Men zei dat er een draak was die in de rivier onder de stad voortdurend rondjes draaide en dat daardoor de aardbevingen ontstonden. De keizer werd daar erg nerveus van en stelde alles in het werk om de draak te onderdrukken. Een Taoïstische monnik stelde toen voor om een klokkentoren te bouwen in het centrum van de stad en daarin een klok te plaatsen. De toon van een klok werd beschouwd als de 'stem van hemel en aarde' en daarmee kon het kwaad bestreden worden. Daarom liet de keizer de grootste klokkentoren van het land bouwen en verplaatste de "Jingyun Bell" om de draak bang te maken. Die klokkentoren zou de klokkentoren van Xi’an zijn. Toch een mooi verhaal.

Inmiddels was het ook al rond 15 uur en onderweg terug naar het hotel zagen de ijsjes er wel erg aanlokkelijk uit met die warmte (half zon/half bewolkt en zo'n 29 graden). Daarom maar twee waterijsjes gekocht en die lekker in de schaduw op een bankje opgegeten. Was ook weer een dingetje. De ijsjes kosten 3 Yuan per stuk. Prima, Conny wilde graag 2 ijsjes. Nee, zei die mevrouw, 3 Yuan. Ja, maar ik wil graag 2 ijsjes. Nee, 3 Yuan voor 1 ijsje. Dus Conny zei: yep en 6 Yuan voor 2 ijsjes. En toen viel het kwartje dat Conny niet aan het afdingen was, maar gewoon 2 ijsjes wilde. Alsof we gaan afdingen op een ijsje van 42 eurocent :-) . Nadat we verder gelopen waren, kwam er een groepje mensen aanlopen en ja hoor, Conny had weer iemand letterlijk om haar nek hangen die op de foto wilde. Niet om te klagen, maar begint soms wel een beetje vervelend te worden. Dat we de hele dag worden aangestaard, daar wen je wel aan. En selfies zijn niet zo erg daar heb je weinig last van. Maar dat iemand je ongevraagd om de nek vliegt is een stuk minder. Jij moet het maar goed vinden dat iemand een arm om je heen slaat en in het wilde weg begint te fotograferen. En dan is het ook nog de bedoeling dat je lacht. Trouwens, God moge weten waarom je een foto zou willen maken van een totale onbekende. Maar we hebben ons er al vaker over verbaasd en dat zal de komende dagen niet anders. Eenmaal in het hotel aangekomen hebben we even uitgerust. Conny heeft aan de overkant voor Cees instant-noedels gehaald met een flesje water.

Terwijl Cees zijn extreem late lunch nuttigde, is Conny geld gaan pinnen want dat is nog best een stukje lopen vanaf het hotel. Een tijd later zijn we wat gaan eten. Conny had gelezen over het lokale Xi'an gerecht 'paomo'. Dan verkruimel je brood in een schaal en daaroverheen wordt dan vlees, groente en bouillon gegoten. Nou, dat wilden we wel eens proberen. Was even zoeken naar een restaurantje in de buurt die dat verkocht. We hadden van Agnes wel een restaurant doorgekregen, maar dat was veel te ver weg. Toen we een restaurantje gevonden hadden, hebben we de paomo met lamsvlees besteld. Dom als we waren: voor ieder een kom. En die kommen, dat zijn geen kleintjes. Nou, dat was best een afknapper. Cees vond er geen kraak of smaak aanzitten, Conny vond het juist een nogal penetrante smaak. Die hebben we maar gelaten voor wat het was en we zijn aan de overkant een ander restaurantje ingedoken (uiteraard nadat we netjes afgerekend hadden). Daar hebben we zoetzure varken, gesmoord varken in bruine saus (ja, die van gisteren) en gebakken rijst (ja, ook die van gisteren) gegeten. Was weer hartstikke lekker. In ieder geval een stuk lekkerder dan die 'lokale delicatesse'. Ach, we hebben het gehad en we kunnen het weer in de annalen bijschrijven.

Morgen gaan we weer met de HSL naar Beijing. Eerste klas dit keer, maar daar hechten we niet zoveel waarde meer aan sinds we gemerkt hebben dat tweede klas ook prima reizen is. We worden om 10:30 naar het station gebracht. De trein vertrekt vanuit Xi'an om 13:18 en komt om 17:55 aan in Beijing. Het weer schijnt ook wel weer oke te zijn. We gaan het meemaken...