Van Doncaster naar Stevenston

Vanochtend zijn we niet al te vroeg opgestaan (08:30) om de slechte nacht ervoor te compenseren. We hoefden pas om 11 uur uit te checken en hadden daarom alle tijd. Na aankleden en het inpakken van de spullen, hebben we de auto volgeladen en zijn we naar het restaurant gereden voor het ontbijt. Was inclusief en na de eieren met spek en de pannenkoeken zijn we in de auto gestapt op weg naar Stevenston. We hadden ons voorgenomen om naar RHS Harlow in Harrogate te gaan, maar het was nog bewolkt en wat killig en dat vonden we niet zo aanlokkelijk om dan in een tuin rond te lopen, hoe mooi hij ook zal zijn. En omdat we toch een redelijk lange rit voor de boeg hadden, hebben we besloten om niet naar de tuin te gaan.

Zo gezegd, zo gedaan. Wij de weg op. Ook vandaag geen file etc. Onderweg nog wat mooie uitzichtpunten gezien die we natuurlijk niet allemaal hebben kunnen fotograferen/filmen maar we hebben wel genoten. Zag Conny vanuit haar ooghoek ineens in een zijweg van de autoweg een ijswagen staan. Alsof ze er een neus voor heeft :-) . Was een beetje raar weggetje en een vreemde plek om te gaan staan want het leek er niet op dat hij veel klandizie had. Maar hij was open, krantje aan de kant en even later waren we ieder een ijsje rijker. De zon scheen inmiddels volop, het weggetje lag tussen de weilanden (en naast een schietterrein), een prima plek om een ijsje te verorberen.

Na het ijsje zijn we weer verder gereden. Vanochtend was het wat kouder en zoals iedere herfst gaat dan het lichtje van de bandenspanning van de auto van Conny branden. Zo ook vandaag. En daarom zijn we maar even bij een tankstation gestopt om de bandenspanning op peil te krijgen. Was nog niet zo eenvoudig bleek. Eerst in het instructieboekje opzoeken wat de bandenspanning moest zijn. O, dat staat in de zijkant van het voorportier. Oke. Boekje er nog eens op naslaan want als de banden warm zijn (en dat waren ze na een hele dag rijden) moet je er weer wat bij optellen. Maar uiteindelijk is het gelukt. Nare is alleen dat het lampje bij de garage gereset moet worden. Je zou zeggen dat als je kunt registreren dat de bandenspanning (te) laag is, je ook kunt registreren als die weer goed is. Maar blijkbaar werkt dat niet zo. Nou ja, dat zien we na de vakantie dan wel weer. Vooralsnog kunnen we weer even vooruit.

Eenmaal aangekomen bij het hotel hebben we ingecheckt en het ons op de kamer gemakkelijk gemaakt. En rond etenstijd zijn we naar het restaurant gegaan (zelfde keten, dus ook aan de overkant). Dit keer hebben we wat anders besteld. Ze hadden nu eens geen tomaten-basilicumsoep, maar aardappel-preisoep. Cees helemaal enthousiast. En de kippetjes waren gisteren erg lekker, dat is hier vast ook zo. En als hoofdmaaltijd hadden we de Hunter's chicken (lastig eten :-) ) en de lasagne. En we waren vandaag verstandiger dan gisteren, want niks geen mega-brownie, maar keurig een appeltaart met custard of ijs. Smaakte allemaal prima. En omdat we hotelgasten waren, kregen we ook nog eens 20% korting. Dat was mooi meegenomen! En het drinken kon je gratis onbeperkt bijvullen. Nou, na 2 van die enorm grote glazen vonden we het wel genoeg.

Op de hotelkamer hebben we met pijn en moeite ITV Online kunnen kijken. 1 aflevering want daarna stopte hij er weer mee. En daarna zijn we overgegaan op Netflix. Dat werkt altijd. We hoeven morgen pas om 11 uur uit te checken en we hebben ons voorgenomen om op dezelfde tijd op te staan en na het ontbijt te vertrekken richting Aberfeldy. Onderweg stoppen we waarschijnlijk nog in Luss en bij Loch Lomond. Maar nu lekker gaan slapen...

Van Folkestone naar Doncaster

Vannacht hebben we door beperkte ruimte slecht geslapen. Op zich is er niet veel mis met de accommodatie en het is toch wel erg fijn dat als je de key card gebruikt, de deur vanzelf open gaat. Maar de badkamer is een beetje treurig. Toegegeven, aan beugels geen gebrek, maar de wastafel heeft een heel zielig kraantje met een nog zieliger straaltje water. Het toilet is wat dubieus en zo zijn er nog wat kleine dingetjes die niet onoverkomelijk zijn, maar die je eigenlijk graag anders zou zien. En het ontbijt... Laten we zeggen: totale verwondering. En dan niet over het aanbod, dat was helemaal prima. Maar het asociale gedrag van sommige gasten. Als je roerei op de grond laat vallen? Dan zeg je niets, maar loop je gewoon weg. Broodje gevallen? Schop hem maar naar de medewerker die toch al bezig was met het opruimen (van het roerei). Stukken brood op de grond onder de tafel? Lekker laten liggen. Sodeju wat zijn sommige mensen erg. Wij proberen altijd te denken hoe wij het zouden vinden als wij de rotzooi van een ander zouden moeten opruimen. En dus zal de medewerker van het restaurant het ook niet leuk vinden om onze troep op te ruimen. Dus wij eten netjes, knoeien niet en brengen braaf ons dienblad naar de afruimkast. Ja, zo kan het ook...

Gisteren bij het eten hadden we korting gekregen van het hotel. Wat die jongen alleen even niet verteld had toen wij zeiden dat we korting hadden, was dat je dat niet bij het afrekenen van de kamerrekening moest regelen, zoals hij zei, maar diezelfde avond. Das een beetje jammer, want nu heeft zijn collega er weer extra werk van om de reeds afgeboekte rekening weer terug te boeken naar de credit card en het juiste bedrag weer af te boeken. Nou ja, komt uiteindelijk vast goed, maar toch jammer...

En na het ontbijt zijn we vertrokken. We hebben eerst nog even getankt, dan hoeven we dat onderweg niet meer te doen en er was een tankstation vlakbij het hotel. Onderweg ging alles voorspoedig, geen files. Nou ja, geen files. Wel iets geks gezien. Er ontstond op een gegeven moment midden op de snelweg een soort van file. Maar als je een stuk verder keek, dan zag je een compleet lege snelweg. Hmmm, vreemd. Bleek dat er een auto van de Engels Rijkswaterstaat midden op de snelweg stond waardoor al het verkeer op de snelweg werd stilgelegd, want in de berm stond een auto met pech. En nee, die auto stond niet op de rijbaan, maar netjes in de berm. Dat hadden we nog nooit gezien. Maar dat zal hier dan wel normaal zijn. Toen de man zijn pionnen had neergezet en zijn auto achteruit had gereden, mochten we om hem heen rijden en mochten we weer verder. Oja, we kwamen ook nog langs Dartford Crossing. Niet vergeten vanavond online de tol te betalen!

We kwamen lekker vroeg aan in het hotel en de kamer was al klaar dus hebben we heerlijk rustig aan gedaan met wat te drinken en lekkers. En natuurlijk een (slecht werkende) KPN ITV Online (verbazingwekkend hoe er toch zulke bagger opgeleverd kan worden) en Netflix (die dan weer probleemloos werkt, of het nu een download is of een film kijken via de wifi). 's Avonds hebben we in het restaurant bij het hotel gegeten. We gingen vooraf voor de combo plate met allerlei lekkere voorgerechtjes en de mixgrill en spareribs als hoofdmaaltijd. Daarna leek het Conny een heel goed idee om voor de "smeltende brownie met ijs" te gaan. "Zeer geschikt om te delen of voor de echte zoetekauw" stond er op de menukaart. Nou, toen die gebracht werd, snapten we ook waarom dat er stond. Dat ding had wel een doorsnede van zo'n 10-15 cm! Toegegeven, hij was heerlijk maar mein Lieber, wat een giga-ding. Voortaan toch maar de menukaart geloven :-) . Na het diner zijn we weer teruggelopen naar het hotel dat aan de overkant zit en dat was toch net iets te ver voor Cees. Morgen bij het ontbijt maar even anders regelen.

Morgen rijden we door naar Stevenston dat een stukje boven Ayr ligt.

Van Leeuwarden naar Folkestone

Wat ons vandaag toch is overkomen... Bij het begin beginnen. Vanochtend zijn we vroeg opgestaan en rond 08:30 hadden we alles in de auto en waren we klaar om te vertrekken. Het was in eerste instantie wat bewolkt maar hoe verder we kwamen hoe meer het opklaarde. Om 09:00 waren we bij Heerenveen en we reden probleemloos door tot Almere. Vervolgens Utrecht, Gorinchem, Breda. Nog steeds probleem- en vooral fileloos.

Dan komt dat vast in Belgie. En we reden zo door naar Antwerpen. Nou, Antwerpen staat garant voor files, daar komen we ongetwijfeld stil te staan. Antwerpen-Oost, Antwerpen-Centrum, Antwerpen-West, Antwerpen uit. Niets. Conny durfde niets te zeggen en Cees vroeg na een tijdje "we hebben Antwerpen toch al gehad?". Inderdaad.

Gent dan? Brugge? Oostende? De Panne? Nee, hoor, geen files, niets. En zo kwamen we zonder problemen bij de Franse grens. En toen waren we inmiddels zo dichtbij dat we er heel voorzichtig over durfden na te denken dat het misschien toch best wel eens mogelijk zou kunnen zijn dat we niet 1 boot eerder, maar 2 boten eerder konden nemen. Voor de zekerheid hadden we gereserveerd om 18:00 uur. Gezien het feit dat de vakanties afgelopen waren, het een maandag was. Het leek op dat moment slim. En iets over 13:00 uur reden we het terrein van DFDS in Duinkerke op.

De dame achter het loket deelde mee dat we om 16:00 mee konden, dat was gratis. Maar we konden ook 0m 14:00 mee, maar dan moesten we bijbetalen. Hmmm, lastige keuze. De bijbetaling was bijna net zoveel als de heen- en terugreis oorspronkelijk was. Maar ja, om nou 2,5 uur te moeten wachten was ook niet zo aanlokkelijk. Nou hadden we een keertje mazzel, laten we er dan ook maar gebruik van maken. Dus toch maar extra betaald.

En toen langs de douane. Nou, dat was nog wat zeg. Daar stond het bommetje vol. Twee loketten open en er was geen auto die bewoog. Inmiddels was het 13:25 en toen begon Conny toch wel een tikkeltje zenuwachtig te worden. Het zou toch erg jammer zijn als we lekker vroeg waren, bijbetaald hadden en alsnog de boot zouden missen. Maar er ging een derde loket open en toen ging al een stukje vlotter. We moesten baan 26 volgen en toen wij daar aankwamen, begonnen ze net aan boord te gaan. En er mochten maar auto's de boot op, maar wij niet. We hadden een plaatsje bij de lift aangevraagd en het begon er toch op te lijken dat we die misschien wel op onze buik konden schrijven. Misschien de hele overtocht wel? Maar het viel gelukkig mee. We mochten zo rond 13:45 de boot op en met wat op aanwijzing van de DFDS-man achteruitrijden konden we de auto prima bij de lift parkeren. Op naar boven naar het restaurant. Een mooi plekje bij het raam gevonden en toen Conny nog even snel naar het toilet ging (daar was eerder geen tijd voor geweest, het ging allemaal zo snel ineens) begon de boot al te varen. Bij aankomst in Dover zagen we de beroemde white cliffs al prachtig in de zon liggen. Fijn! De vakantie gaat nu echt beginnen!

We hadden een hotelovernachting in Folkestone gereserveerd. Dat was ook nog wat. We waren van plan geweest om weer naar St. Margaret's at Cliffe te gaan, maar Conny was door omstandigheden een beetje laat met het reserveren van de boot en toen bleek de boot op de gekozen datum helemaal vol te zijn! Een dag eerder (zaterdag) was belachelijk duur met zo'n 200 euro enkele reis en daarom maar op maandag gegaan. De hotels waren wel allemaal geboekt maar die moesten nu natuurlijk deels omgeboekt worden. Kostte even wat hoofdbrekens maar uiteindelijk gelukt. En daarom werd het Folkestone in plaats van St. Margaret's. En om 16:20 Nederlandse tijd waren we al bijna in Folkestone! Hadden we de boot van 16 uur genomen, dan waren we nog maar 20 minuten onderweg geweest.

Eenmaal aangekomen bij het hotel ingecheckt. Ging lekker vlot, 2 handtekeningen en een beschrijving van de auto en that's it. We hebben even lekker gerelaxt op de kamer. Vanaf 18 uur kon je in het hotel eten en dat hebben we dan ook maar gedaan. En nu zitten we wat televisie te kijken (KPN ITVonline werkt voor geen meter, weten niet of het probleem bij KPN zit of de internetverbinding) maar we hebben internet en kunnen Netflix kijken (lang leve het downloaden) dus wij vermaken ons wel. Oja, en we zitten in kamer 007 :-) .

Morgen rijden we verder naar Doncaster waar we een "tussenovernachting" hebben om de afstand tot Schotland te overbruggen. Voor diegene die zich afvragen waarom we niet via Newcastle rijden: nou, we vonden zo'n 700 euro voor een overtocht wel wat gortig. En nu zien we ook nog eens wat van Engeland (gezien de drukte vermoedelijk meer dan ons lief is :-) ).

Nog zoveel te doen en zo weinig tijd

Het duurt nu niet lang meer. Vanaf 3 september gaan we 3 weken naar Schotland en Wales. Omdat we vanaf Duinkerken reizen met de ferry, hebben we wel een reisje voor de boeg om tot Schotland te komen.

Vanaf de boot in Dover gaan we voor de eerste overnachting naar Folkestone. Vervolgens gaan we naar Doncaster, Ayr, Aberfeldy, Tomintoul en Powys om vervolgens in Littlebourne in Kent te eindigen.

We hebben er enorm veel zin in! Maar er is nog zoveel te doen... En zo weinig tijd... We zullen geen opsomming geven wat er nog gedaan moet worden, maar het is nog best wel wat. En het zijn allemaal vervelende klusjes die je toch graag voor de vakantie af wilt hebben (1 voorbeeldje: onkruid wieden, niet het leukste klusje). Maar we vorderen gestaag en het lijstje van Conny begint nu wel wat korter te worden.

Nog 2 nachtjes...

En we zijn weer op weg. Nou ja, voor heel even dan.

Omdat we gisteravond besloten hadden dat we zouden proberen een boot eerder te gaan, 10 uur in plaats van 12 uur, zijn we vanochtend vroeg opgestaan. We moeten toch om 10 uur het hotel uit. Dan blijf je alleen wat langer op bed liggen maar meestal ben je toch al vroeg wakker door andere gasten die vertrekken en dan sta je vanaf iets na 10 uur te wachten tot 12 uur. Het leek ons daarom beter om dan maar wat vroeger op te staan en te kijken of we een boot eerder konden nemen. Om kwart over 8 hadden we al uitgecheckt en reden we van het terrein af. We hadden ook besloten om niet bij het hotel te ontbijten, aangezien dat soms zo verschrikkelijk lang duurt en we die gok niet wilden nemen. Bij de terminal zitten ook winkeltjes en omdat Cees wel een beetje op tijd moet eten, heeft Conny daar een broodje gehaald. En voordat we vertrokken, had Conny gezegd dat als ze ergens een ultiem kitscherig souvenirtje kon vinden met betrekking tot de "royal wedding", ze dat dan zou kopen. En laat er in het winkeltje van de broodjes nu een heel erg lelijk kitscherig goudkleurig theelepeltje hangen! Die is in the pocket!

We konden zo rond 09:30 de boot op en werden weer keurig naar de gehandicaptenparkeerplaatsen geleid en Cees met de lift naar dek 6. Conny kreeg nog een curieus sms-je van KPN. Een tijdje ervoor liep de kapitein door het schip en toen vroeg Conny al aan Cees, als hij hier loopt, wie bestuurt dan de boot? Nou, blijkbaar is er tijdens zijn ommetje toch iets niet helemaal goed gegaan, aangezien het sms-je van Conny aangaf wat de belkosten voor Antarctica waren. Antarctica???? Toch maar even de jas aantrekken... Voor de zekerheid hebben we maar vast broodjes gekocht voor onderweg. Scheelt weer stoppen voor de lunch. Want we verwachten wel weer het e.e.a. bij Antwerpen.

Rond 13 uur kwamen we aan in Duinkerke. En vanaf daar de boot af en op weg naar huis. En dat liep voorspoedig. Geen files, niet druk. Nou ja, tot Haasdonk dan. Daar kwamen we in een file terecht waar we uiteindelijk 45 minuten over 9 kilometer hebben gedaan. En toen waren we de file nog niet uit. En het zag er niet naar uit dat het snel beter zou worden. En dan waren we nog niet eens bij Antwerpen! We hadden wel file verwacht, maar niet nu al. Daarom besloten om in plaats van richting Breda, maar richting Rotterdam te rijden. Dat ging eerst vlot, toen iets minder vlot maar het reed wel, en daarna ging het wel weer redelijk vlot. We zijn door 3 tunnels gekomen, waarvan 1 een toltunnel. € 6. Ach, als dat betekent dat we niet uren stil staan, betalen we die 6 euro met graagte. Toen we bij Gorinchem echt in de file kwamen (en niet door invoegend verkeer) waren we het echt zat en besloten we om maar wat te gaan eten. We stonden stil vlak bij de afrit naar een MacDonalds en dat leek een goede keuze. Het was inmiddels Dus wij van de snelweg af, naar de Mac. Bleek dat daarnaast een Tango zat en dat kwam mooi uit, aangezien we toch nog moesten tanken.

We hebben even rustig gegeten, toiletje bezocht en toen op naar het tankstation. Toen we klaar waren reden we de snelweg op en waren de files al verdwenen en konden we in 1x naar huis rijden waar we zo kwart voor 9 aankwamen. De "schade" in de tuin bleek enorm mee te vallen. Alles heeft regens en droogte aardig overleefd. En ach, we hadden toch al een nieuwe voorraad planten meegenomen :-) . We hebben genoten van de vakantie die echt veel te snel voorbij was. Maar even gaan nadenken waar we nu naar toe kunnen gaan ;-) ...

O nee, toch niet nog meer planten?

Vanochtend konden we wat later opstaan omdat we toch niet voor 11 uur de B&B hoefden te verlaten. We hebben lekker rustig aan gedaan en om 3 minuten voor 11 waren we klaar om weg te rijden. De zus van de eigenaar kwam nog even naar ons toe omdat hij naar het ziekenhuis moest. Of we het naar onze zin hadden gehad, goede reis, etc. En toen vertrokken we. We konden pas om 14 uur inchecken in het hotel en we hadden dan ook ruim de tijd om wat te ondernemen. We hadden al besloten om nog een aantal tuincentra in Kent te bezoeken. We begonnen bij een tuincentrum bij Canterbury. Daar was het meteen raak want het lampje dat we zochten was te koop. En die twee mini lelies zijn ook wel mooi... Kortom, wat reorganiseren in de auto en het past! Op naar de volgende. Onderweg zagen we nog een shockerend iets. We werden ingehaald door een ambulance. Op zich niets vreemds aan natuurlijk, totdat we ons realiseerden dat de bijrijder in de ambulance zaten te roken. Lekker. Je zult met een astma-aanval in de ambulance liggen... Nou, laten we er vanuit gaan dat hij de sigaret (nog) niet aangestoken had. Of dat het een elektronische sigaret was (weten niet of dat beter is) of dat we het beiden verkeerd gezien hebben.

Dat was Dobbies bij Ashford. En daar hadden ze een soort schijven met zaden die je zo in de grond kon doen. Dat leek ook wel weer een leuk experiment. Was niet duur dus mislukt het, dan is er geen man overboord. En inmiddels was het al ruim lunchtijd en we besloten om dan maar bij Dobbies in het restaurant te eten. Nou, dat was wat. Cees wilde - uiteraard - graag de soep met sandwich. En daarvoor moest je aansluiten in de rij. Er stonden twee dames in de keuken en dat was voor de hoeveelheid klanten duidelijk te weinig. Ieder broodje, panini of wat dan ook wordt ter plekke klaar gemaakt. Hartstikke vers natuurlijk, maar niet handig als het druk is en je hebt daar qua bezetting niet op gerekend. Ach, we hadden de tijd. Conny zag ondertussen haar leven aan haar voorbij trekken en das ook wel weer nostalgisch. We hebben uiteindelijk alleen die twee schijven gekocht en die passen makkelijk in de auto.

Na het afrekenen en de lunch zijn we doorgereden naar Bybrook Barn tuincentrum. En daar ging het helemaal mis. Er stonden wat Kniphofia's. Tja, daar kun je niet genoeg van hebben. En och, die camPAnula is ook wel leuk. He, een lelie die in de schaduw kan, ook handig. He, verdelgingsmiddel is in de reclame... En toen was het wel erg vol. Conny had bij Canterbury voor de zekerheid al een doos meegenomen. En die kwam nu goed van pas. We hebben wel het nodige moet herschikken, maar uiteindelijk is alles mee gekomen.

Inmiddels liep het al tegen vieren en besloten we - ook uit zelfbescherming :-) - om naar het hotel te gaan. Dat ging goed totdat de weg zich splitste en we ineens tussen allemaal vrachtwagens stonden. De linkerbaan stond echt helemaal proppievol met vrachtwagens, zo'n 5 kilometer voor de rotonde. En daarom besloten we maar op de rechterbaan te gaan rijden. Daar reden trouwens meer personenwagens. Bij de rotonde stond politie die vrachtwagens op de rechterbaan aanhielden (blijkbaar mag je alleen als passerende vrachtwagen op die baan rijden en niet als je naar de boot gaat. Daar trok een Italiaan zich trouwens niet veel van aan). Wij konden gewoon doorrijden en wat later kwamen we aan bij het hotel in St. Margaret's at Cliffe. Begonnen we vanochtend met een beetje regen onderweg, dat werd in de loop van de dag wel anders en inmiddels was het errug warm. Ook in de hotelkamer. Maar gelukkig hebben we onze ventilators met accu en die werken perfect!

Omdat het altijd wat langer duurt in het restaurant bij het hotel, besloten we om half zes maar te gaan eten. Met als gevolg dat we voor 7 uur al klaar waren. Dit keer ging het wel snel. Nou ja, hebben we nog wat aan de avond zullen we maar zeggen. En het ijsje hebben we inmiddels ook achter de kiezen. Morgen gaan we met de boot terug naar Duinkerke en dan de terugrit naar huis. Zal wel weer wat worden rond Antwerpen, maar dat zien we morgen wel.

Tsjoe, tsjoe en Winston Churchill

Vanochtend vond Cees het een goed idee om heel vroeg op te staan (ja, ik wilde niet dat we te laat weggingen). Hmmm, de avond ervoor had Conny nog gezegd dat we tussen 10:30 en 11:00 uur zouden gaan, dus om 8 uur opstaan is een tikkeltje overdreven. Maar inderdaad, hij was niet te laat :-) . Conny daarentegen vond het een beter idee om rond 9 uur op te staan. We hebben rustig ontbeten en zijn toen op weg gegaan naar Tenterden. We kwamen weer over een bijzonder smalle weg. Toch een rare griet, die navigatie. Er moet een andere weg zijn die normaler is, maar blijkbaar in haar ogen niet de snelste. Haar snel komt niet helemaal overeen met ons snel. Uiteindelijk kwamen we rond 11:30 aan bij het station in Tenterden.

Daar is dit weekend een 1940's festival op het station en rijden er de hele dag stoomtreinen tussen Tenterden en Bodiam. Hartstikke leuk natuurlijk, maar Conny heeft dan ook iets met treinen. Niet met de Nederlandse treinen (liever niet zelfs) maar bullettrains, stoomtreinen etc. is genieten! De entourage was hartstikke leuk. We werden opgewacht door een stel soldaten. Conny heeft Cees uit de auto geholpen en is toen de auto gaan parkeren. Vervolgens zijn we maar eens de kaarten gaan ophalen. Dat was nog niet eenvoudig. Conny had wel plaatsen gereserveerd in de rolstoelwagon maar moest de kaarten nog afhalen. Konden ze toch nergens de reservering vinden. Maar gelukkig werd het opgelost door een hele aardige dame, compleet in jaren 40 kostuum/haar/make up. Ze bracht Conny nog even naar de Station Master, Malcolm, zodat hij wist dat wij in de rolstoelwagon zouden meereizen en Conny wist bij wie ze zich moest melden om in de trein te gaan. We zouden om 13 uur vertrekken en hadden dus nog genoeg tijd om eens rond te kijken. Je kwam ogen te kort! Of dit ieder jaar plaatsvindt, weten we niet maar het was super professioneel aangepakt en ze hadden echt uitgepakt. Overal mensen die eruit zagen of ze zo uit de jaren 40 kwamen. Maar ook de aankleding op het station, oude auto's etc.

Er was afgesproken dat we ons om 12:45 zouden melden, maar we zijn maar iets eerder gegaan. We konden als eerste de trein in, omdat de andere rolstoelen elektrische rolstoelen waren en wat lastiger naar binnen konden. We hadden een prachtige plek met een tafeltje. Cees kon mooi in de rolstoel blijven zitten en we zaten voor een schoon raam! Om 13 uur vertrokken we. De fluit van de stoomtrein was een tikkeltje ielig maar niettemin hartstikke leuk. Overal waar je langs huizen of spoorwegen kwam stonden mensen te zwaaien enzo. Ze kwamen nog langs met drinken en we hebben maar wat fris met een Deens broodje gekocht. Met dat fris ging onderweg nog wat mis. Cees had cola en Conny fanta. En Conny vond de fanta al wat gek smaken op een gegeven moment. Totdat Cees vroeg waarom ze uit zijn flesje dronk. Ow, ja, het smaakte al wat gek... Hi hi.

Bij het station van Bodiam zijn we blijven zitten. De stop duurde maar 15 minuten en dat vonden we wat kort om de heisa aan te halen om de trein uit te gaan en de volgende rolstoelvriendelijke trein kwam om 16 uur. En we hadden eigenlijk geen zin om daar 2 uur op te wachten. We zijn dus met dezelfde trein teruggereden. Toen we aankwamen op het station van Tenterden zijn we even gaan zitten en heeft Conny wat te eten gehaald. Eigenlijk dachten we dat we de fly over van de Spitfire gemist hadden, want die kwam om 14:05 aan op Tenterden en toen zaten wij in de trein. Maar het blijkt dat hij nog een keer rondjes ging vliegen. Dat was ook wel erg leuk om te zien. En we weten nu dat een hotdog uit Kent niet hetzelfde is als een hotdog uit de rest van de wereld :-) . Smaakte er niet minder om.

We hebben nog even rondgelopen, zijn nog even gaan kijken bij de legervoertuigen en zijn toen teruggelopen naar de auto. Op de terugrit besloot Conny eigenwijs te zijn en op de normale/brede weg te blijven. En he, we zijn gewoon aangekomen bij de B&B :-) . Morgen vertrekken we richting Dover waar we nog een nacht in het hetzelfde hotel als bij aankomst verblijven. Morgen moeten we eigenlijk om 11 uur uitchecken, maar de eigenaar vertelde vandaag tegen Conny dat ze morgen naar het ziekenhuis moesten, verder geen gasten kregen en we rustig de hele dag mochten blijven. Dat gaan we natuurlijk niet doen en 11 uur uitchecken is al erg luxe maar het is wel fijn dat we er niet uitgejaagd worden. Past wel heel erg in hun gastvrije manier van B&B runnen. Het weer lijkt morgen wat tegen te vallen, maar aangezien er vooral tuincentra op het programma staan, maakt dat niets uit. En ach, die ene dag...

De dag!

Vanochtend wat vroeger opgestaan omdat we niet te laat naar Chelmsford wilden vertrekken. Uiteindelijk zijn we zo rond 10 uur vertrokken. We gokten erop dat het grootste deel van de bevolking hetzij in Windsor, hetzij voor de televisie zou zitten voor HET royalty huwelijk van dit jaar: Harry en Meghan die trouwen. Het schijnt hier nogal een dingetje te zijn. Wij krijgen er redelijk weinig van mee omdat we geen journaals enzo kijken, maar als je zapt op de televisie dan zie je wel errug veel programma's over hen voorbij komen. En we zagen gisteren tijdens het zappen een klein stukje van een live show vanuit Windsor en die straat stond al helemaal vol met mensen. Maar goed dat we niet gestopt zijn, aangezien we langs Windsor/Windsor Castle kwamen gisteren :-) (alsof het in ons opgekomen is...).

We kwamen nog over een tolweg, maar die betaal je online en hoef je dus niet direct te betalen. Moeten we maar niet vergeten, voor hetzelfde geld krijg je een boete. Het was bij de rotonde richting Chelmsford erg druk maar toen we die voorbij waren, was het eigenlijk best rustig. Toen we aankwamen bij Hylands House mochten we zo doorrijden naar de gehandicaptenparkeerplaatsen wat maar een klein stukje lopen naar de ingang was. We hadden nog geen entreekaarten gekocht voor het geval dat er iets tussen kwam of dat het waardeloos weer was en we niet zoveel zin hadden om in de regen te gaan lopen. Maar het was prachtig weer met een strakblauwe lucht. De kaarten waren ook vlot geregeld en toen op naar de ingang. Het was voor ons de eerste keer naar zo'n tuinshow in Engeland en we hadden er eigenlijk niet zo'n voorstelling van, anders dan dat we op televisie hadden gezien. Eigenlijk is het de Chelsea Flower Show maar dan in het klein.

Al bij 1 van de eerste stands zagen we wel wat leuke dingen. Hmmm, geen goed teken. En toen we de eerste rij stands hadden gehad, was er inmiddels al een gat in ons budget geslagen en we moesten nog heel wat stands/rijen :-) . We hebben in de schaduw nog een pasteitje gegeten en zijn toen weer verder gelopen. Uiteindelijk hebben we wat accessoires voor in de tuin gekocht, wat kruidenplantjes en nog wat sierplantjes. We hebben ons redelijk ingehouden om verdere logistieke problemen te voorkomen. Er traden ook nog artiesten op en een orkest. Het is eigenlijk een soort Libelle zomerweek maar dan lekker buiten, ruimer opgezet en met als thema "de tuin".

Toen we alles gezien en gekocht hadden, zijn we nog even naar het toilet geweest en toen rustig naar de auto gelopen. De terugweg was bijna gelijk aan de heenweg, alleen de weg waar de navigatie ons naar toe wilde sturen, konden we niet volgen omdat die afgezet was in verband met de Flower Show. En op de heenweg kom je door de toltunnel en op de terugweg over de tolbrug. We waren redelijk op tijd thuis en hebben nog even in het zonnetje in de tuin gezeten. Tot nu toe boffen we echt enorm met het weer. Er is maar 1 dag geweest dat het bewolkt was, maar zelfs toen klaarde het later op de avond op en begon de zon weer te schijnen. Morgen gaan we als het goed is naar Tenterden.